salam sejahtera kepada semua ye.....
lama dah pakcik tak up date blog pak cik ni...
maklum le busy dengan urusan
dunia ni...berbalik kepada tajuk yang mantap kat atas tu pak cik nak bagi tau korang yang ayat tu merupakan ayat keramat yang pak cik dengar dari arwah x Pengarah maktab pak cik dulu iaitu Maktab Perguruan Raja Melewar Seremban......
mesti korang tau kan yang pak cik ni bukan fully dekat keningau ni... tapi transfer student...
sedang pak cik dok sebok mengacau budak Pengajian Tamil tibe2 pak cik terdiam.........
KITA SEBAGAI GURU MESTI ADA SEMUA P DALAM DIRI KITA.................
pak cik pun berfikir apa yang P tu....
Arwah ulas dengan panjang lebar..... kita sebagai guru mesti tahu menjadi pelakon, pembohong, penyanyi, permuzik, penyaid dan dan macam-macam la......
ternyata benar kata Arwah yang semua tu perlu ada dalam diri kita...
buktinya sekarang ramai bakal guru dan pensyarah yang dok kat IP Keningau ni ada sikap tu... bak kata pepatah yang tak berapa patah tu......CUKUP PAKAGE la........
pak cik pun terkena tempias P tu .....
pak cik ngan Si tungkik jadi penyelamat......P jugak kan...
dan 2 kali sepanjang praktikum ni pak cik jadi penyelamat budak sekolah... dulu kes koyak kepala.....dan the lestest tu kes rabak tangan plak...
ala korang tau la kan budak2 tahun 1,2,3 ni kalau korang larang bukan dia nak dengar... bagus kalo korangs uruh je buat baru le dia tak nak buat..(reverse psikologi)....
dengan baik hati pak cik ngan si Tungkik tolong budak tu... yang best nye pak cik cakap kat dia lain kali ko pergi sepit tangan kau kat pintu lori plak... biar darah keluar banyak sket....sebab dan bayak kali pak cik larang dia main kat pintu kelas tu... tapi balik2 memanjat... sekali nah.....................
k lah... lain kali pak cik buat cerita mantap plak k...
Ni nak sambung buat RPH n BBM plak.......
esok kena observe plak (final dah)...wakakakakak..)dah jangan dok merapu.. sambung kerja rosli......
